HISTORIA
„…założona w 1918 roku jako dwuklasowa publiczna szkoła powszechna należała do powiatu olkuskiego i Okręgu Szkolnego Warszawskiego. Od 20 sierpnia 1926 roku złączona z dwuklasową szkołą powszechną w Kluczach wsi w jedną szkołę czteroklasową….”
/ Franciszek Wygaś, kier. szkoły „Kronika szkolna”/
Osada fabryczna Klucze Cementownia do 1918 roku szkoły nie posiadała. Dzieci z tej osady zmuszone były chodzić do jednoklasowej szkoły w Kluczach.
Rodzice prosili Zarząd fabryki, by otworzyć szkołę, a delegaci kilkakrotnie udawali się z prośbą do Inspektoratu Szkolnego o nadanie nauczyciela.
Prośby zostały spełnione i z dniem 1 września 1918 roku Inspektorat zamianował p. Walentyna Kańskiego nauczycielem szkoły w Cementowni.
Początkowo sale szkolne mieściły się w różnych budynkach; potem Zarząd fabryki przekazał budynek barakowy dla szkoły.
Powstanie szkoły w Jaroszowcu było korzystne także dla dzieci z Zalesia i stacji Rabsztyn, które do tej pory uczęszczały do szkoły w Golczowicach.
Nowelizacja ustawy o zakładaniu i utrzymywaniu szkół powszechnych spowodowała, że z dniem 20 sierpnia 1926 roku przestała istnieć dwuklasowa szkoła w Kluczach Cementowni (Jaroszowcu) i szkoła w Kluczach wsi. W miejsce tych szkół powołano jedną szkołę czteroklasową (czterech nauczycieli, dwie klasy w Kluczach Cementowni i dwie klasy w Kluczach wsi).
Dzieci uczyły się w bardzo trudnych warunkach – kłopoty z opałem, ubogie wyposażenie sal szkolnych. Podczas mroźnych zim (- 41O C) trzeba było na kilka dni zawiesić zajęcia. Pomimo tych kłopotów szkoła tętniła życiem.
Dla uczniów organizowano gwiazdkę (podczas ferii Bożego Narodzenia) i kilkudniowe wycieczki w czasie wolnym od lekcji, uczniowie przygotowywali śpiewy i deklamacje z okazji ważnych świąt państwowych i narodowych (rocznica odzyskania niepodległości Polski, rocznica uchwalenia Konstytucji 3 maja), odczyty i pogadanki z okazji ważnych wydarzeń i rocznic, wieczornice i pochody do Parku Wolności.
W szkole działały organizacje: Szkolna Kasa Oszczędności, drużyna harcerska, Ogród Szkolny, Samorząd Szkolny.
W roku szkolnym 1927/1928 podejmowano próby budowy nowego budynku szkolnego. Projekt przypadł do gustu mieszkańcom, ale napotkał na ogromne trudności ze strony władz, które odmówiły zezwolenia. Planu nie poniechano i przystąpiono do budowy nowego budynku.
W dwudziestoleciu międzywojennym kilka razy zmieniała się struktura organizacyjna szkoły.
Znacząca zmiana nastąpiła w roku szkolnym 1933/34. Wprowadzono nowe programy i nową organizację zajęć.
Po wkroczeniu wojsk hitlerowskich do Polski mieszkańców osady ogarnęło przygnębienie. Aby rozproszyć beznadziejne myśli, zebrano dzieci do szkoły i rozpoczęła się nauka. Zarejestrowano nauczycieli i szkoły, ale tylko te, które znalazły się na terenach włączonych do Rzeszy.
Ukazywały się rozporządzenia okupanta dotyczące wycofania podręczników szkolnych, map i innych pomocy naukowych. Nastąpiły kolejne represje- masowo wywożono do obozów koncentracyjnych nauczycieli, którzy nie stosowali się do zarządzeń. Wtedy w szkole w Jaroszowcu wycofano podręczniki do nauki języka ojczystego, historii i geografii. Nauka miała polegać tylko na czytaniu, liczeniu i pisaniu.
Nauczanie w tych warunkach było bardzo trudne; potem zabrane zostały ze szkoły książki i wydano zakaz noszenia kartek drukowanych. W budynku szkolnym kwaterowało wojsko niemieckie przez 5 wojennych lat, więc dało to możliwość prowadzenia tajnego nauczania w jawnej szkole.
W 1945 roku, po wyzwoleniu powiatu olkuskiego, rozpoczęto remont budynku szkolnego (zdemolowanego doszczętnie przez wojska przechodzące), a nauka w szkole rozpoczęła się 8 lutego 1945 r.
Po II wojnie światowej szkoła przechodziła kolejne restrukturyzacje; zmieniała się liczba nauczycieli i liczba klas. Od 1953 roku realizowano nowy program (z klasą VII), wprowadzono nowe przedmioty, zmieniły się także uroczystości przygotowywane przez uczniów i nauczycieli z okazji wydarzeń państwowych i rocznic (rocznica Wielkiej Rewolucji Październikowej, Międzynarodowy Dzień Kobiet, 1 maja, Międzynarodowy Dzień Dziecka). Nadal urządzano dla dzieci choinkę, ale teraz prezenty rozdawał nie św. Mikołaj, lecz Dziadek Mróz…
W roku szkolnym 1956/57 przybywa dzieci; do szkoły w Jaroszowcu uczęszczają dzieci z Golczowic (do klasy VI i VII) i Pazurka.
W Kasynie wybudowano scenę, na której uczniowie wystawiają przedstawienia.
21 XI 1958 roku po raz pierwszy obchodzono Dzień Nauczyciela. Był to dzień wolny od nauki.
2 września 1961 roku kierowniczka szkoły Helena Stanisławska podczas zebrania w lokalu Gromadzkiej Rady Narodowej przekazała wszystkich zebranym informację o potrzebie budowy szkoły w Jaroszowcu (ze względu na rozwój osady, powstawanie dwóch dużych zakładów przemysłowych). Wybrano wówczas Społeczny Komitet Budowy Szkoły. Swoją pomoc materialną zaoferowały instytucje: Szkłobudowa I, Huta Szkła Walcowanego, Sanatorium, Magazyny CPN, Nadleśnictwo i stacja kolejowa.
Społeczeństwo Jaroszowca ochoczo zabrało się do pracy…
W tym czasie kolejna zmiana w szkolnictwie- na mocy ustawy z dnia 15 VIII 1961 roku został wprowadzony program nauczania ośmioklasowej szkoły podstawowej.
Nastąpił 3 października 1964 roku. Przed nowym budynkiem szkoły zebrały się tłumy ludzi. Były przemówienia, gratulacje i podziękowania…
Uroczyście otwarto nową szkołę – Pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego.
Kolejne lata to stopniowy rozwój Jaroszowca; tym samym przybywa uczniów i wykwalifikowanej kadry nauczycielskiej. Uczniowie pracują w organizacjach szkolnych, przygotowują uroczystości, powstają nowe organizacje…
W 1994 roku bardzo ważne wydarzenie w historii szkoły. Zmiana imienia i poświęcenie sztandaru.
Kuratorium Oświaty w Katowicach anuluje imię szkoły XX- lecia PRL i nadaje jej nowe Szkoła Podstawowa im. Orła Białego w Jaroszowcu.
DZIEŃ DZISIEJSZY
Jednym z najważniejszych czynników wyznaczających poziom społeczeństwa jest edukacja, która decyduje o indywidualnych losach ludzi, daje równy dostęp do wiedzy, wyrównuje szanse życiowe, uczy odpowiedzialności za siebie i umiejętności radzenia sobie w szybko zmieniającym się świecie; daje poczucie wolności.
Szkoła odgrywa ogromną rolę w środowisku; jest centrum kultury. Daje swoim wychowankom poczucie współodpowiedzialności a także kształci wartościowe wzorce.
Uczniowie zdobywają wiedzę i umiejętności; osiągają znaczne sukcesy w konkursach i zawodach. Sukcesy te są uwarunkowane codzienną pracą szkoły; współpracą nauczycieli i uczniów.
Uczniowie rozwijają swoje zainteresowania. Zdobywają wiedzę podczas zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych .Działają w wielu organizacjach szkolnych: Samorząd Uczniowski, Szkolne Koło Krajoznawczo – Turystyczne, ZHP, Szkolna Kasa Oszczędności.
W ramach zajęć wychowawczych zapobiegamy wszelkim zjawiskom patologicznym, współpracując z rodzicami i instytucjami lokalnymi (Urząd Gminy, Gminny Ośrodek Kultury, biblioteki, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, policja itp.). Promujemy zdrowie, przeciwdziałając problemom zdrowotnym.
Wprowadzamy do szkoły programy aktywizujące, wspieramy aspiracje edukacyjne, zwiększamy umiejętności społeczne, uczymy zachowań asertywnych. Oferujemy uczniom wszelką pomoc w działaniach na rzecz lokalnego środowiska.